Onze laatste dag in IJsland
Vandaag hebben we een rustig dagje gehad, wat uitgeslapen en toen een heerlijk ontbijtje in ons hotel. We zijn via een mooie route naar Reykjavik gereden. Onderweg zijn we gestopt om nog wat IJslandse paardjes te fotograferen. Ook kwamen we langs de Skáholt Cathedral waar we even een kijkje hebben genomen en het Kerid krater meer. Dit is een explosiekrater, deels gevuld met groenig water. Het meer is ongeveer 6500 jaar geleden ontstaan. Hierna zijn we doorgereden naar Reykjavik waar we de Harpa (concert- en congrescentrum), The Sun Voyager, Hallgrímskirkja en het Perlan hebben bezocht. Toen vonden we het welletjes, we hebben enorm veel indrukken van IJsland opgedaan en vinden het een fantastisch land. We hebben enorm genoten van de ongerepte natuur en hebben vele momenten het gevoel gehad alsof we hier met z'n tweeën waren, zo bijzonder. Super dat jullie met ons meegereisd zijn en bedankt voor alle leuke reactie's. Tot een volgend reisavontuur....... Liefs Arend en Miranda
De Golden Circle
Het was vanmorgenvroeg heerlijk wakker worden, vanuit ons balkon hebben we uitzicht op de Hekla, Katla en Eyjafjallayökull vulkanen, heel bijzonder. Zeker om te weten dat twee van deze eigenlijk op uitbarsten staan, de vraag is alleen: wanneer? We hebben heerlijk ontbeten en om 08:00 waren we klaar voor vertrek. Vandaag stond de Golden Circle op het programma, dit zijn drie bekende hoogtepunten van IJsland, Thingvellir, Gullfoss en Geysir. We wisten dat dit drukbezochte toeristische trekpleisters zijn dus eerst op weg naar de voor ons meest aantrekkelijke, Geysir. Toen we aankwamen stonden er nog maar vier auto's op het parkeerterrein dus was het nog lekker rustig. De Geysir is een geiser en ligt in een geothermisch zeer actief gebied in het Haukadalur. Er gaat een hele geschiedenis aan de activiteit van deze geiser vooraf maar sinds 2003 vertoont hij bijna tot geen geen activiteit meer. Vlakbij de Geysir ligt de Strokkur die op het ogenblik veel actiever is en elke 4 tot 8 minuten tot een hoogte van circa 30 meter spuit. Dit was prachtig om te zien, vooral de blauwe aankomende dampbel voorafgaande aan de eruptie. We hebben menig eruptie vastgelegd op foto en film. Ook het zonnetje was weer van de partij dus dat maakte het extra mooi. Even verderop ligt de Gullfoss, een van de populairste watervallen van IJsland. Het water valt in twee trappen, die min of meer haaks op elkaar staan, 32 meter naar beneden in een kloof. We konden helemaal tot aan de rand van de waterval komen waardoor het donderend geraas overweldigend was. Op weg naar de derde trekpleister, Thingvellir, reden we weer langs Geysir waar het nu verschrikkelijk druk was rondom de Strokkur. Het was dus een goede beslissing van ons om daar als eerst naar toe te gaan. Thingvellir is een nationaal park waar de Midden-Atlantische rug heel duidelijk zichtbaar is. Dit gebied is de scheidingslijn tussen het Noord-Amerikaanse en het Euraziatische continent. Op deze plaats drijft IJsland met een gemiddelde snelheid van 1 à 2 cm per jaar uit elkaar. Toch gek om hier te lopen als je deze informatie hebt. We hebben gewandeld door de Almannagjá kloof die over een lengte van 16 km plaatselijk 30 tot 40 meter verzakt is. In deze kloof ligt ook de Öxarárfoss waterval die ligt in de rivier Öxará. In een diepe plek van de rivier werden tot in het begin van de 18e eeuw vrouwen die bepaalde misdaden hadden begaan in een zak gestopt en verdronken. Het was inmiddels al weer 16:00 dus tijd om terug te rijden naar ons hotel. We hebben weer een schitterende dag gehad, tot morgen........
Langs de zuid-kust
Vannacht om 03:00 is Arend naar buiten gegaan om te zien of de Aurora actief was maar dit viel volgens hem tegen. Toen hij de foto's op de computer zette vonden we de lucht toch wel erg mooi of het nu Aurora was of niet. Vanmorgen vroeg was het droog, yes!!! Om 7 uur zaten we al aan het ontbijt om de dag vol te kunnen benutten want om 18:00 gaat de zon hier onder. We gaan opnieuw een poging doen om ons programma van gisteren te volgen. Onze eerste stop is bij het zwarte strand van Sólheimasandur. Hier stortte op 24 november 1973 een Amerikaanse DC-3 van het leger neer, alle bemanningsleden overleefden de crash. De piloot zou zijn overgeschakeld naar de verkeerde brandstoftank, even Apeldoorn bellen hielp hier dus niet. Tot voor kort kon je met een 4x4 over het strand rijden tot aan het vliegtuig maar de landeigenaren hebben deze weg afgesloten voor verkeer omdat bepaalde toeristen zich niet konden gedragen in dit gebied. Jammer voor ons want nu moesten we 3 km heen en ook weer terug lopen, maar dat hadden we er graag voor over. Na drie kwartier kwam dan eindelijk het wrack in zicht, mooi wit afstekend tegen het zwarte strand. Bijzonder vonden we het om hier te zijn. Na onze wandeling terug zijn we verder gereden naar de Skógarfoss, een waterval met een breedte van 25m en een hoogte van 60m. Meestal is er op zonnige dagen een regenboog bij de waterval te zien en laat het nu net zonnig zijn. Volgens een oude legende ligt er in een grot achter de waterval een schat begraven. Wij geloven dit wel, gaan niet op zoek en genieten van de waterval met regenboog. Het begint misschien saai te worden maar onze volgende stop is toch echt weer een waterval, de Seljalandsfoss. Het bijzondere aan deze waterval is dat je er achter langs kunt lopen. Je moet er wel een nat pak voor over hebben maar dat waren we de voorgaande dagen toch al gewend. Het wordt nog saaier want onze volgende stop is al weer een waterval maar niet zo maar één. Het is de Urridafoss, die qua volume de grootste waterverplaatsing heeft in IJsland. Ook weer schitterend om te zien. Hierna even wat anders want we hebben als laatste een lava grot bezocht, de Raufarholshellir. In de winter heb je hier ijsafzetting wat prachtig is maar doordat de temperatuur nu aan de hoge kant is voor deze periode druipt er alleen water maar is er geen ijs. Toch leuk om ook even in een grot te zijn afgedaald. Het was inmiddels al weer 16:30 en we besloten om richting ons hotel te rijden. Onderweg genieten we van de veranderende kleur van de lucht en adembenemende vergezichten. We slapen vannacht in Fosshotel Hekla even buiten Selfoss. Vanuit onze kamer hebben we zicht op de Hekla, prachtig!
Op zoek naar droog weer
Vanmorgen was het weer er niet beter op geworden, nog steeds regen. Volgens de weerberichten zou het vandaag in heel Zuid-IJsland regenen en er werd zelfs een waarschuwing afgegeven dat de rivieren buiten hun oevers konden treden. We hadden geen zin in weer een hele dag regen dus heb ik even de weerkaart van Zuid-IJsland bestudeert. Er was werkelijk maar één plaats waar het omstreeks13:00 droog zou zijn en dat was bij Búrfell, dit is een vulkanische rotsformatie. Wij op weg daar naartoe want de hele dag regen is ook niets, onderweg komen we alle stops tegen die deze dag gepland stonden maar onbegonnen werk waren vanwege de hevige regen. Die bezoeken we morgen wel als het weer tenminste is omgedraaid. We stoppen bij de supermarkt in Hvolsvöllur om broodjes te kopen voor de lunch. Bij het afrekenen kijkt de cassière naar mijn lip en vraagt: "Did you remove your lip piercing?" Ik heb sinds een week een koortslip en nu alleen nog een klein rood plekje wat ze helemaal verkeerd inschatte, we hebben er hartelijk om gelachen. Onderweg hebben we de nodige regen gehad maar zodra we Búrfell benaderden werd de regen minder en toen we bij de Thjofafoss waterval aankwamen was het droog. Prachtig was het hier en we waren natuurlijk weer alleen dus hebben een mooie selfie gemaakt. Op de achtergrond hadden we de vulkaan Hekla die op dit moment nog steeds op uitbarsten staat. Daarna door naar de Haifoss, met zijn 122m de op één na hoogste waterval van IJsland. Via een gravel road die bergopwaarts ging bereikten we de waterval en de klim was niet voor niets geweest. We hebben een geweldige middag gehad, heerlijk om in het droge te wandelen en fotograferen. Terug naar de kust begon het al snel weer te regenen dus het was een juiste keuze geweest om wat kilometers te maken voor een geweldig mooie middag. Vannacht slapen wij aan de voet van de Katla vulkaan in de buurt van Vik, de Aurora activiteit is hoog vanavond maar er is nog veel bewolking. Maar wij zetten de wekker zodat we vannacht even kunnen checken of we hem kunnen zien. Wordt vervolgd........ tot een volgend reisverslag.
Regen, regen en nog eens regen
Vandaag heeft het de hele dag geregend en er stond ook nog eens een flinke wind. We zijn vanmorgen toch maar op pad gegaan want we wilden toch nog wat van de omgeving van Kirkjubæjarklaustur zien. Eerst zijn we naar Fjadrárgljúfur gereden maar daar aangekomen regende het zo hard dat het niet bekwaam was om de auto uit te gaan. Toen hebben we besloten om door te rijden naar Vik, de meest zuidelijk gelegen plaats van IJsland. De eerste 10km reden we weer door het "broccoli" veld, prachtig groen. We zijn onderweg gestopt bij Laufskálavarda, dit is een veld met allemaal steenmannetjes. Er heeft hier ooit een boerderij gestaan die is verwoest door een vulkaanuitbarsting in 894. Het verhaal gaat dat vanaf die tijd reizigers een steentje moesten bijdragen om zo stenen stapeltjes te vormen voor geluk tijdens hun reis. Door heel IJsland vindt je van deze stapeltjes (steenmannetjes), wij hebben hier ook even ons steentje bijgedragen. Aangekomen in Vik is het weer er niet beter op geworden, toch maar naar Reynisdrangar gereden en we waren daar niet de enigen. Hier rijzen een aantal grote basaltzuilen op uit de oceaan, de hoogste is 66 meter hoog. De rotspunten zijn voor ons een fotogeniek geheel maar voor de IJslanders zit er ook een verhaal aan vast. Het zouden de resten zijn van een driemaster die door trollen uit de zee werd getrokken en toen ze door het zonlicht werden verrast zijn ze samen met het schip versteend. Het weer was onstuimig zodat het moeilijk te fotograferen en filmen was maar we hebben het toch geprobeerd. Druipnat waren we en zijn snel weer naar de warme Kuga gelopen om terug te rijden naar Kirkjubæjarklaustur. Daar hebben we nog de Stjórnarfoss waterval en Kirkjugólf bezocht, beiden zeer dicht bij ons hotel. Kirkjugólf betekent kerkvloer en is gelegen midden in een weiland. Het is een verzameling van basaltzuilen waarvan alleen de bovenzijde in een plat vlak net boven het maaiveld uitsteekt. Het lijkt erg op een aangelegde vloer van een kerk of iets dergelijks maar daar is nooit bewijs van gevonden of dit ook zo is. Het was inmiddels 14:30 en wij hadden het wel gehad met de regen en de wind dus lekker naar ons hotel gereden om te relaxen. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.......
Onderweg naar Kirkjubæjarklaustur
De weergoden vonden blijkbaar dat we tot nu toe voldoende mooi weer hebben gehad dus hebben ze ons vandaag de nodige regen bezorgd. Maar dat deert ons niet want we rijden door een prachtig landschap richtingKirkjubæjarklaustur. We hebben onderweg een stop gemaakt bij de Hofskirkja. Dit is de laatst gebouwde turfkerk in IJsland, gebouwd in 1884. De muren zijn dik en samengesteld uit rotsen voor stabiliteit en isolatie. Het dak is gemaakt van stenen platen en bedekt met turf. Op IJsland staan nog maar zes kerken in deze bouwstijl, deze kerk doet nog steeds dienst als parochiekerk. Op ons progamma stond ook de Svartifoss waterval maar het regende op dat moment zo erg dat we de 3 km hike niet aan wilden gaan. Een ander punt op ons programma was de Laki vulkaan. Deze vulkaan barstte in 1783 uit en heeft gedurende een 9 maanden eruptie dood en verderf gezaaid in IJsland en Europa. Hiermee beïnvloedde dit ook het wereldwijde klimaat. Een oppervlakte van 565 vierkante km werd bedekt met een meters dikke laag lava. Wij begonnen aan de trip naar de Laki via een gravel road. Het leek alsof we in een groot veld met Broccoli terecht waren gekomen, dit was de dikke laag lava bedekt met mos. Een voor ons onwerkelijk en bijzonder landschap. De weg was slecht maar we genoten wel van de omgeving die erg groen was met de nodige watervallen. Na zo'n 15km konden we niet meer verder omdat de weg was afgesloten. Jammer maar dat is hier nou eenmaal zo, rondom dit jaargetijde kun je niet meer overal komen. Dus de weg terug gereden en besloten om naar het hotel te gaan omdat het bleef regenen. We hebben net heerlijk gegeten in Iceland Hotel Klaustur. Morgen nog een dag met regen maar daarna lijken de weergoden ons weer gunstig gezind, hopen we.........
Gletsjermeren en zwarte stranden
Vandaag beloofde het een zonnige dag te worden dus zijn we 's morgens weer op pad gegaan richting Jökulsárlón. In een ebook over fotografie in IJsland hadden we een tip gelezen over een ander kleiner gletsjer meer iets voorbij Jökulsárlón, Fjallsárlón. Er zou een onverharde, niet aangegeven weg leiden tot dichtbij de gletsjer dus daar eerst maar naar toe. Onderweg werd het steeds zonniger en zagen we dingen die gisteren door het slechte weer absoluut niet zichtbaar waren, zoals gletsjers, weerspiegelingen en prachtige bergen. We hebben het onverharde weggetje naar Fjallsárlón gevonden en parkeren de auto. Hier zien we de gletsjertong Fjallsjökull, een onderdeel van IJslands grootste gletsjer, de Vatnajökull (8100 vierkante km). Geloof het of niet, we waren hier weer met z'n tweetjes dus heerlijk genieten. Daarna terug naar Jökulsárlón en Icy (Diamond) Beach om nog wat mooie foto's te maken en te genieten van de glinsterende ijsschotsen in de zon. Ondertussen was het al half drie 's middags geworden en op ons programma van vandaag stond ook nog Stokksnes met de Vestrahorn Mountain. In dit gebied werd één van de eerste nederzettingen van IJsland gesticht. De plaats is erg populair bij fotografen omdat de setting constant verandert. De zon, de mist, de golven en de zwarte duinen geven schitterende gezichten. We waren ook wel een beetje huiverig om er naar toe te gaan want we hadden op internet gelezen over een opdringerige landeigenaar die mensen achterna zit om geld te innen omdat ze over "zijn" weg rijden. Het gaat hier over een bedrag van €6,-- pp en dat hebben wij best over voor een mooie ervaring. We slaan het weggetje richting Stokksnes in en vinden dit al prachtig, we zien zelfs een rendier. Natuurlijk slaat hij op de vlucht als hij op de foto moet maar gefilmd is hij wel. Na 2 km rijden komen we bij Viking Café, hier staat een groot bord dat we eerst moeten betalen voordat we verder kunnen. Wij naar binnen om netjes te betalen zodat we geen boze landeigenaar achter ons aan krijgen. Het was die €12,-- dubbel en dwars waard want het was een geweldig mooie plek om de dag mee af te sluiten.
Höfn
Na een heerlijke nachtrust en ontbijt zijn we vanmorgen rond 08:30 begonnen aan onze langste rit van deze vakantie richting Höfn. Het was droog toen we vertrokken maar al snel begon het te
miezeren. De rit voert ons langs de Oost-Fjorden en we moeten de kustlijn volgen dus dit vreet dubbele kilometers. Ondertussen is de miezer overgegaan in regen en is ons zicht zeer beperkt maar dit
hindert niet, we zitten droog in onze Kuga en die wordt tegelijkertijd weer wat zwarter. Om 13:00 komen we aan in Höfn waar we tanken en wat boodschapjes doen. Ons hotel ligt 15 km buiten Höfn en
we passeren het om richting het gletsjermeer Jökulsárlón te rijden. Dit ligt op ongeveer 65 km van ons hotel en onderweg blijft het jammergenoeg regenen. Maar toen we de parkeerplaats bij het meer
opreden was het plots droog, wat een geluk want dit hadden we niet verwacht. In het meer drijven ijsbergen met fraaie ijsformaties rond die via de rivier richting zee gaan. Deze ijsbergen zijn
afkomstig van de vele gletsjers hier. Door de stroming van de zee spoelen grote brokstukken ijs aan op een strand genaamd Diamond Beach. Doordat de ijsschotsen constant in beweging zijn was het
volgens Arend lastig te fotograferen maar morgen weer een nieuwe kans want we zijn hier twee nachten. Het afbreken van de ijsschotsen was spectaculair om te zien en heb ik goed kunnen filmen. Op
een gegeven moment kwam zelfs de zon te voorschijn dus wij zijn weer dik tevree met een mooie dag in dit fantastische land. Volgens de weerberichten krijgen we morgen toch weer wat zon dus gaan we
op herhaling naar Jökulsárlón.